Nuk janë vetëm gjendjet e llogarisë bankare që ndajnë të pasurit nga klasa e mesme. Njerëzit më të pasur dhe më të suksesshëm kanë tendencë të mendojnë ndryshe.

“Të pasurosh fillon me mënyrën si mendon dhe çfarë beson për të fituar para,” shkruan milioneri i vetë-bërë Steve Siebold në “Si mendojnë njerëzit e pasur”, të cilat ai shkroi pasi studioi milionerë për mbi 25 vjet.

Pas qindra intervistave, Siebold zbuloi se “nuk ishte mungesa e dëshirës që i mbajti masat të largoheshin nga pasurimi, por mungesa e besimit në aftësinë e tyre për ta bërë atë të ndodhte.”

Këtu janë gjashtë truket mendore që njerëzit e pasur i përdorin për të përparuar.

Ata i thonë vetes se nuk ka mungesë parash, edhe kur ato nuk kanë mjaftueshëm.

Njerëzit e pasur nuk kanë frikë të financojnë të ardhmen e tyre nga xhepat e njerëzve të tjerë.

Nëse ata krijojnë një ide të shkëlqyeshme që nuk janë në gjendje të financojnë, ata “vazhdojnë të përdorin paratë e njerëzve të tjerë për ta bërë atë të ndodhë,” shkruan Siebold.

“Njerëzit e pasur e dinë të mos jenë mjaft solventë për të përballuar personalisht diçka nuk është e rëndësishme. Pyetja e vërtetë është: ‘A ia vlen të blesh, të investosh apo të ndjekësh?’ Nëse është kështu, të pasurit e dinë se paratë janë gjithmonë të disponueshme sepse njerëzit e pasur gjithmonë kërkojnë investime të mëdha dhe interpretues të shkëlqyeshëm për t’i bërë ato investime fitimprurëse “.

Ata i vendosin pritshmwritw e tyre në mënyrë të paarsyeshme të larta.

Ndërsa klasa e mesme i përcaktojnw pritshmwritw e tyre financiare të ulëta, kështu që ata nuk zhgënjehen kurrë, të pasurit i vendosin pritshmwritw e tyre jashtëzakonisht të larta – ata janë gati për çdo sfidë, thotë Siebold.

“Askush nuk do ta godiste kurrë atë të pasur dhe do t’i jetonte ëndrrat e tyre pa pritshmwritw e mëdha,” shkruan ai. “Dituria e lashtë thotë se ju merrni atë që prisni, megjithatë shumë njerëz vendosin ta kufizojnë jetën e tyre në mediokritetin e klasës së mesme në përpjekje për t’u mbrojtur nga dështimi”.

Pasi të vendosin qëllime ambicioze, ata menjëherë fillojnë të kërkojnë mënyra për t’i zgjidhur ato: “Kampionët nuk presin që të ndodhin gjërat, ato bëjnë që gjërat të ndodhin.”

Ata mendojnë të fitojnë para si një lojë.

Njerëzit e pasur mendojnë për biznesin, jetën dhe fitimin si një lojë – dhe “kjo është një lojë që ata duan ta fitojnë”, shkruan Siebold.

“Kjo është arsyeja që milionerët vazhdojnë të punojnë çdo ditë duke ndjekur suksesin e tyre të rradhës. Paratë për këta njerëz nuk janë më shumë se një matës që u tregon atyre kur ata kanë arritur objektivin e tyre të fundit.”

Plus, eksitimi i “lojës së lojës” i shtyn ata që vazhdimisht të rrisin nivelin e tyre të pritjes, shpjegon Siebold. “Sa më shumë të emocionuar të jenë ata, aq më shumë do të punojnë dhe aq më shumë ata kanë sukses”.

Ata i personifikojnë paratë dhe i shohin si mik.

Njerëzit e pasur i konsiderojnë paratë “një nga aleatët dhe miqtë e tyre më të mëdhenj”, shkruan Siebold.

“Ai është mik që ka fuqinë t’i japë fund netëve pa gjumë shqetësimi, dhimbje fizike dhe madje mund të shpëtojë jetën e tyre.”

Ndërsa njerëzit e pasur besojnë se paraja mund të zgjidhë problemet dhe të blejë paqen e mendjes, klasa e mesme “i sheh paratë si një të keqe të domosdoshme të pafundme që duhet të durohet si pjesë e jetës”, thotë ai.

Ata bllokojnë frikën.

“Të mëdhenjtë po veprojnë në një nivel të vetëdijes ku frika nuk ekziston,” shpjegon Siebold. “Në këtë nivel të mendimit, gjithçka duket e mundur. Dreamdo ëndërr që duket e çmendur për masat duket çuditërisht e mundshme.”

Për të operuar në këtë nivel, duhet të jeni të gatshëm të largoheni nga zona juaj e rehatisë, që është pikërisht ajo që bëjnë njerëzit më të pasur, thotë Siebold. “Mendimtarët e klasës botërore mësojnë herët që të bëhesh milioner nuk është e lehtë dhe nevoja për rehati mund të jetë shkatërruese. Ata mësojnë të jenë të rehatshëm ndërsa veprojnë në një gjendje të pasigurisë në vazhdim.”

Ata i thonë vetes se të pasurosh është e natyrshme.

Të pasurit besojnë se “suksesi, përmbushja dhe lumturia janë rendi natyror i ekzistencës”, shkruan Siebold. “Ky besim i vetëm i shtyn të mëdhenjtë të sillen në mënyra që garantojnë praktikisht suksesin e tyre.”

Në anën e rrokullisjes, klasa e mesme lufton sepse ata presin të, shpjegon milioneri vetë-bërë. “Masat mendojnë se nuk janë të denjë për pasuri të mëdha. Kush jam unë, ata pyesin veten e tyre, për t’u bërë milioner?”

Provoni të pyesni, Pse jo unë? Në fund të fundit, kjo është ajo që bëjnë njerëzit më të pasur.

SCAN