Ish-ministri i punëve të jashtme norvegjeze, Jonas Gahr Støre, zbulon frikën e Hillary Clinton ndaj Donald Trump. E pavarura “MekuliPress” ju sjell shkrimin e ish-ministrit norvegjez të sapopostuar në profilin e tij në Facebook.

Ju ftojmë ta lexoni shqetësimin e tij.

Përderisa ata numorojnë në Shtetet e Bashkuara ….

8 Mars 2019, Hilary Clinton ishte në Oslo, ku mori pjesë në një ngjarje të organizuar nga BI (Universitet në Oslo, sqarim i redaksisë MekuliPress). Në mbrëmje ajo erdhi për darkë në shtëpinë time. Ne të dy ishim kolegë si ministra të jashtëm për katër vjet nga 2008 në 2012 dhe patëm një kontakt të mirë dhe konfidencial.

Ne mbajtëm lidhje për vitet që pasuan. Ky ishte takimi ynë i parë pasi ajo humbi zgjedhjet ndaj Donald Trump në 2016. Clinton dukej, në një farë mënyre, e pajtuar me humbjen përvëluese, dhe në të njëjtën kohë ajo ishte e hapur për mënyrën se si i kishte përjetuar të gjitha; fushata zgjedhore, nata e zgjedhjeve dhe jo më pak e rëndësishmja, koha më pas – me Trump në Shtëpinë e Bardhë.

Ajo që bëri më shumë përshtypje tek ne, që ishim me të atë natë, ishte mesazhi i saj i qartë se Donald Trump nuk do të hiqte dorë menjëherë nga pushteti, nëse e humbte atë në zgjedhje.
Ishte një gjë e habitshme për mua. Epo, ky ishte një president jo tradicional, por nëse një zgjedhje dha një shumicë tjetër vendosë, është thelbësore, gjithashtu edhe në Shtetet e Bashkuara.

Shikoj prapa; një vjet e gjysmë para zgjedhjeve, Hilary Clinton përshkroi në detaje atë që po përjetojmë tani; se Donald Trump në një humbje do të sfidonte ligjshmërinë e zgjedhjeve, do të kërkonte që të mos numëroheshin të gjitha votat dhe, nga ajo që ajo padyshim kishte frikë – se kjo mund të çonte në konfrontime, madje edhe të dhunshme, midis mbështetësve dhe kundërshtarëve.

Një mëngjes të shtune, disa orë para se të zgjohen në Shtetet e Bashkuara dhe do të vazhdojnë të numërojnë në shtetet e fundit, unë vendos të besoj se institucionet, integriteti dhe demokracia Amerikane janë kundër. Se ata që janë përgjegjës për regjistrimin, ata janë të dy demokratë dhe republikanë, kanë të bëjnë me rregulloret. Dhe që gjykatat, nëse janë të përfshira, të jenë në përputhje me ligjin.

Në historinë e fjalimeve të rëndësishme politike, unë zgjedh sot atë që mbahet nga humbësi i zgjedhjeve. Kjo është detyra e humbësit; për të pranuar kandidatin që fitoi, për të gjetur fjalët e duhura për të përgëzuar dhe për të përfunduar me disa fjalë pajtuese për atë që është e zakonshme në fund të fundit.

Këto ditë, i referohemi fjalimit të John McCain pasi ai humbi me Barack Obama në 2008. Vlen të dëgjohet. Amerika në të mirë të saj./MekuliPresss.com/