Shkruar nga poeti turk me origjinë shqiptare, Akif Mehmet Pejani. MekuliPress ju sjellë pjesë nga balada, shkruar për Luftën Ballkanike, që rrezikonte Shqipërinë:
Në zi-tre milionë njerëz, nga tri koka pa tru!
Baba!, çou ti nga varri! E sheh ç’po ndodh këtu?
Asnjë i gjallë s’dha ndihmë, çoi ti, baba,
Po digjet Shqipëria! Kjo djegie është hata!
O komb përjetë i shtypur, ke ti Pavarësi?
Po dridhem! – Trojet shqipe po çthurren pa kufi!
Rrënjët që prapë t’i prenë, Pavarësi, ku i ke?
Ka diku zot, këtij populli t’ia flakë lakun përdhe?!
O shqipe – Shqipëri, a sheh shpëtim nga sytë?
Ku i ka bijtë ky komb, botën ta kthejë përmbys!
O popull që jep shpirt, zgjohu, ka dhe një agim!
Kambanat që gjëmojnë a kanë për ty kumbim?
Hap sytë! Arab e turk nuk janë për ty më sot!
Mbaj vesh ç’thotë profeti, hyjnori lavdiplot!
ME JU SHQIPTARËT SOT, HABITEM SI ASKURRË, –
KJO ÇORBË POLITIKE, GJYKIM ME KATRAHURË?
Shporreni hajnin tinzar, që e mbani për kryetar!
Ah, po shumica juaj nuk sheh ku shkel më parë!
Dëgjomëni pak mua, që jam shqiptar vërtetë. . .
Ç’të them më shumë, Atdheun kur sheh të prerë, të shkretë?