Kur nesër të jesh grua…

Bija ime e dashur!

Të drejtohem ty që nesër do të jesh grua. Nuk dua të të flas për dhunën ndaj grave. Kur nuk gjej fjalë t’ia shpjegoj vetes, si mund të ta shpjegoj ty, bija ime?

Dua të të them vetëm diçka dhe do të ta them mijëra e mijëra herë të tjera që të mos e harrosh: Ti je SPECIALE!

Do të takosh në jetë shumë meshkuj të cilët do marrosen pas teje por dhe meshkuj pas të cilëve do të humbasësh mendjen, do të lotosh për ta.

Do të lotosh për fjalën ”përgjithmonë” që do të zgjasë sa një ëndërr. Do mbledhësh copëzat e zemrës shumë herë e çdo herë do pyesësh veten si është e mundur ta mbushësh përsëri edhe pse është plot shenja krisjeje.

Disa meshkuj do të bëjnë të qeshësh, disa të mendohesh. Qaj nëse të duhet të qash, por mos lejo kurrë askënd të të lëndojë! Mos lejo askënd të të thojë se je pa vlerë!

Mos lejo që dikush të të lëndojë me fjalë apo vepra!

Mos e beso atë që të thotë se e je dobët!

Dobësia e vërtetë është e atyre njerëzve që njohin veç dhu.nën, sepse tregon që nuk njohin gjuhë tjetër për të mbrojtur idetë e tyre.

Ti je kaq e mirë! Je kaq e dlirë!

Dhe nëse kjo gjë shpesh më mbush me krenari, nuk e mohoj që edhe më tremb, sepse të mirët shumë shpesh nuk i vlerësojnë.

Të mirët shpesh bëhen shënjestër.

Asnjëherë mos rresht së menduari se ”nuk ka rëndësi nëse nuk është i bukur, për mua ka rëndësi mirësjellja”, sepse këto mendime janë ato që të bëjnë ty një qenie kaq speciale.

Një ditë do të jesh grua dhe do zbulosh se jo të gjithë janë të mirë. Do të zbulosh që ekziston dhuna dhe se do të ketë gjithmonë njerëz që dinë të buzëqeshin pavarësisht gjithçkaje.

Ndonjëherë dua të të mbyll në një sferë të qelqtë të të mbroj nga e keqja, por dhe kjo një lloj formë dhu.ne është.

Ec rrugës tënde me kokën lart! Buzëqesh e para dhe do të ta kthejnë buzëqeshjen.

Ji mikesha e besuar e kujtdo që ka njohur dhunën dhe kërko ndihmë. Mos harro kurrë kush je dhe sa vlen! Mos lejo askënd të të privojë buzëqeshjen!

Me dashuri,

Mami!

Stefania Pin D’Elia