“L’Écho rochelais” ka botuar, të martën e 3 dhjetorit 1839, në faqen n°2, një shkrim në lidhje me reagimin e shkrimtarit të shquar francez Honoré de Balzac, pas vënies re në shitje të një kopje të jashtëligjshme të romanit të tij “Illusions perdues”, të cilin, Aurenc Bebja, e ka sjellë për publikun shqiptar:

Na sigurojnë se Z. de Balzac sapo ishte heroi i një aventure mjaft origjinale. Ja faktet :

Romancieri ynë më prolifik që, siç e dimë, ka një urrejtje të thellë për të gjithë falsifikuesit belgë, dhe madje ka botuar në një gazetë që Belgjika e bëri atë të humbiste një milion, pa, këto ditët e fundit, të ekspozuar në një dyqan të biblioteka e Pallatit Mbretëror, një kopje të një prej romaneve të tij, formati dhe teksti i të cilit nuk dukeshin shumë të ngjashëm me të tijët.
Në fakt, duke e parë nga afër, ai nuk vonoi ta njihte botimin e Brukselit, dhe menjëherë vendosi që krimi të bëhej i ditur dhe të ndëshkohej.

Ai vrapoi te komisariati më i afërt i policisë: oficeri publik mungonte; pa u dekurajuar, ai u nis drejt një komisariati tjetër, por edhe aty nuk kishte njeri; Si arsye e këtij dështimi të dyfishtë, ai humbi durimin dhe u kthye në dyqanin e librarisë dhe, duke futur dorën në vitrinën që e ndante nga vepra e jashtëligjshme, ai e kap atë dhe e tërheq drejt vetes duke thyer kështu xhamin, dhe pastaj vazhdon qetësisht shëtitjen e tij nëpër galeri. Ky incident shkaktoi një thashetheme (zhurmë) të madhe, dhe shitësi i librave vrapoi pas njeriut që akuzohej si autor i shkeljes.

Zotëri, ishit ju,- i tha ai romancierit tonë- që më thyet vitrinën time për të vjedhur një libër ?
– Jam unë.
– Do të kërkoj që t’ju arrestojnë.
– Kjo është ajo që po kërkoj.
– Të ju çoj para komisarit.
– Kjo është dëshira ime më e shtrenjtë. Shkojmë; le të ecim. Shkoni e merreni atë nëse dëshironi, unë do t’ju pres këtu.
-Ju doni të largoheni.-
– Më mbani në paraburgim në dyqanin tuaj.

“Dhe kështu ndodhi. Pas një gjysëm ore të mirë, librashitësi kthehet me komisarin.” Ah ! më në fund zotëri, i bërtet autori i “Père Goriot” ndërsa ai hyn, ju kam kërkuar mjaft.
– Ju! por njerëzit e llojit tuaj nuk e kanë zakon të më kërkojnë.
– Gaboheni. Bëni procesverbalin tuaj.
– Emri juaj ? — Honoré de Balzac, i cili ju kërkoi nëpërmjet zotërisë që t’ju ftojë të konstatoni zyrtarisht krimin për të cilin zotëria është fajtor duke ekspozuar dhe debituar një falsifikim të romanit tim “Illusions perdues”.