Historia që tronditi Kroacinë! Gjendet e vdekur duke parë televizor pas rreth 40 vitesh. Askush nuk u interesua Për të.
Hedviga Golik
Në vitin 1924, në një qytet të vogël kroat, lindi një vajzë e quajtur Hedviga Golik. Jetonte një jetë të thjeshtë si infermiere. Çdo mëngjes përgatiste çajin e saj, ndizte televizorin, dhe ulej në karrigen e saj të preferuar pranë dritares. Për këdo që e shihte nga jashtë, ajo ishte një grua normale por askush nuk e dinte se çfarë fshihej pas atyre mureve të vjetër.
Në vitin 1966, Hedviga thjesht… u zhduk. Askush nuk e kërkoi. Askush nuk trokiti. Askush nuk e pyeti ku ishte. Për dekada me radhë, ajo nuk ishte më pjesë e botës së gjallë.
42 vjet më vonë… në vitin 2008, një kompani ndërtimi që po rinovonte apartamentin në Zagreb, thyen derën që kishte mbetur e mbyllur për gjysmë shekulli. Ajo që panë i tmerrtoi të gjithë:
Hedviga ishte ulur ende në karrigen e saj, para televizorit të vjetër bardhë e zi, me një filxhan çaji të tharë në dorë. Sytë e saj ishin të mbyllur, sikur të flinte. Trupi i saj ishte mumifikuar aq perfekt, sa dukej si një kukull antike. Flokët e verdha ishin ende të kapura si dikur. Rrobat i kishte të pastra, apartamenti ishte i rregullt, çdo gjë e ngrirë në kohë.
Policia tha se ajo kishte vdekur nga shkaqe natyrore. Por misteri mbeti:
• Si është e mundur që askush nuk e kërkoi?
• Si mundi trupi i saj të mos dekompozohej për 42 vjet pa u ndjerë era e vdekjes?
• Si ndodhi që faturat e ujit dhe energjisë vazhdonin të paguheshin, pa u ndërprerë kurrë, duke i dhënë iluzionin botës se ajo ishte ende gjallë?
Dritarja e saj kishte mbetur pak e hapur, duke lejuar lagështinë të mos formohej. Apartamenti i izoluar dhe dimri i ftohtë e kishin ruajtur si një mumie të lashtë egjiptiane. Në një qytet plot me jetë, ajo kishte qenë aty e harruar, e padukshme, për 42 vjet.
Por pyetja që përndjek edhe sot banorët e asaj ndërtese është:
Pse nuk u interesua kush per te! Kjo eshte jeta egoiste e qyteteve te medha kur nuk njohim komshinjte dhe nuk interesohemi per shendetin e tyre.