MALLI PËR T’PAMBËRRIJTSHËMEN 

Rêtë luejnë n’naltësín, si qingjat n’kodrina, 
Ndërsa malli për t’pambërrijtshmen ndryhet n’mue: 
Dëshirojsha mu kapë n’vallen e reve kuqle 
E me fluture në t’shkëqyeshmet naltësina 
Me gëzimin e këngës baritore… 
E kur hana e luginave ia beh n’shpejti 
Dhe toka natën n’dishrim thërret, 
Si rrezet e argjendta mbi kallí- 
Të shkoj 
E t’vizitoj 
Skajet e dhimbjes e vendet ku pashë ankthet.

Vaj! Me u kapë n’vallen e rêve nkuqlime 
Zemra me t’dhanun do t’më dëshironte 
Që rinija t’gërthet i herë mâ me gëzime 
Dhe mall i zemrës s’vuajtun t’gufonte. 
-Por, pse zemra tingëllon përmallshëm 
si zâ drithërim 
dhe droja kaplon thellë zemrën e shpirtin tim?! 
Kur dëshiroj aq rêtë mbi qytet me i soditë, 
Derisa malli për t’pambërrijtshmen, m’kap, m’shafit. 

(1934)