Mëmëdheu

Mëmëdhe quhetë toka 
ku më ka rënurë koka, 
ku kam dashur mëm’e atë, 
ku më njeh dhe gur’ i thatë 
ku kam pasurë shtëpinë, 
ku kam njohur perëndinë, 
stërgjyshët ku kanë qënë 
dhe varret q’i kanë vënë, 
ku jam rritur me thërrime 
ku kam folur gjuhën time, 
ku kam fis e ku kam farë, 
ku kam qeshur, ku kam qarë, 
ku rroj me gas e me shpres, 
ku kam dëshirë të vdes.

– poezi nga Andon Z. Çajupi