O moj Shqypni, e mjera Shqypni, 
Kush te ka qitë me krye n’hi? 
Ti ke pas kenë një zojë e randë, 
Burrat e dheut të thirrshin nanë. 
Ke pasë shumë t’mira e begati, 
Me varza t’bukura e me djelm t’ri, 
Gja e vend shumë, ara e bashtina, 
Me armë të bardha, me pushkë ltina, 
Me burra trima, me gra të dlira; 
Ti ndër gjith shoqet ke kenë ma e mira. 
Kur kriste pushka si me shkrep moti, 
Zogu i shqyptarit gjithmonë i zoti 
Ka kenë për luftë e n’luftë ka dekun 
E dhunë mbrapa kurr s’i mbetun. 
Kur ka lidhë besën burri i Shqypnisë, 
I ka shti dridhën gjithë Rumelisë; 
Ndër lufta t’rrebta gjithëkund ka ra, 
Me faqe t’bardhë gjithmonë asht da.

Por sot, Shqypni, pa m’thuej si je? 
Po sikur lisi i rrxuem përdhe, 
Shkon bota sipri, me kambë, të shklet 
E nji fjalë t’ambël askush s’ta flet. 
Si mal me borë, si fushë me lule 
Ke pas qenë veshun, sot je me crule, 
E s’të ka mbetun as em’n as besë; 
Vet e ke prishun për faqe t’zezë. 
Shqyptar’, me vllazën jeni tuj u vra, 
Ndër nji qind ceta jeni shpërnda; 
Ca thone kam fè ca thonë kam din; 
Njeni:”jam turk”, tjetri:”latin” 
Do thonë: “Jam grek”, “shkje”-disa tjerë, 
Por jemi vllazën t’gjith more t’mjerë! 
Priftnit e hoxhët ju kanë hutue, 
Për me ju damun me ju vorfnue! 
Vjen njeri i huej e ju rri n’votër, 
Me ju turpnue me grue e motër, 
E për sa pare qi do t’fitoni, 
Besën e t’parëve t’gjith e harroni, 
Baheni robt e njerit t’huej, 
Qi nuk ka gjuhën dhe gjakun tuej. 
Qani ju shpata e ju dyfeqe, 
Shqiptari u zu si zog ndër leqe! 
Qani ju trima bashkë me ne, 
Se ra Shqypnia me faqe n’dhe! 
E s’i ka mbetun as bukë as mish, 
As zjarm në votër, as dritë, as pishë; 
As gjak në faqe, as nder ndër shokë, 
Por asht rrëxue e bamun trokë! 
Mblidhniu ju varza, mblidhniu ju gra, 
M’ata sy t’bukur q’dini me qa, 
Eni t’vajtojmë Shqypninë e mjerë, 
Qi mbet’ e shkretë pa em’n, pa nder; 
Ka mbet e vejë si grue pa burrë, 
Ka mbet si nanë, qi s’pat djalë kurrë! 
Kujt i ban zemra m’e e lan’ me dekë 
Kët farë trimneshe, qi sot asht mekë? 
Këtë nanë të dashtun a do ta lamë, 
Qi njeri i huej ta shklasë me kambë? 
Nuk, nuk! Këtë marrè askush s’e do 
Këtë faqe t’zezë gjithkush e dro! 
Para se t’hupet kështu Shqypnia, 
Me pushkë n’dorë le t’desë trimnia! 
Coniu, shqyptarë, prej gjumit çoniu, 
Të gjithë si vllazën n’nji besë shtërngoniu, 
E mos shikoni kisha e xhamia: 
Feja e shqyptarit asht shqyptaria! 
Qysh prej Tivarit deri n’Prevezë, 
Gjithkund lshon dielli vap’edhe rrezë, 
Asht tok’ e jona, prind na e kanë lanë 
Kush mos na e preki, se desim t’tanë 
Të desim si burrat që vdiqnë motit 
Edhe mos marrohna përpara zotit. 

_Vaso Pasha /MekuliPress.com/