Beogradi zyrtar ka detyruar Bashkimin Europian të mbrojë politikën e vet duke dalë me një deklaratë përmes së cilës kujtoi se marrëveshjet e nënshkruara me Kosovvën dhe për Kosovën janë ligjërisht të detyrueshme për palët.
Kjo erdhi pas notës së kryeministres serbe Brnabiç e cila njoftoi pranimin me rezervë të deklaratës së bërë duke cilësuar se Serbia nuk do ta njohë Kosoën.
Qëndrimi i ardhur nga Peter Stano ka paralajmëruar se lojërat psikologjike me çështjen në fjalë kanë një kufi dhe se tanimë edhe aventura të ngjashme si ajo e Banjskës do të kenë përgjigje të vendosur. Humbja e Ukrainës në v e tanishme me Rusinë – që sipas gjasave po ndodh – e radikalizon politikën perëndimore në një zonë si Ballkani që është në radhë për t’u përdorur si mjedis eksperimental.
Në këto kushte në Serbi po kuptojnë përherë e më shumë se Beogradi duhet të kënaqet me Asocacionin që ka vite që e kërkon, por në këmbim të njohjes. Media opozitare serbe, N1, vë në dukje se njohja e Kosovës do të jerë pjesë e kapitullit 35 të negociatave dhe Serbia nuk ka asnjë instrument në dorë ta ndryshojë atë. Po flasim për fundin e muajit janar 2024.
Aneksi flet për pranimin e Kosovës në organizatat ndërkombëtare dhe për fat të keq është shumë vonë për ta ndryshuar këtë gjë, shprehet analisti Dragoslav Raseta.
Marrëveshja e Ohrit e 27 shkurtit që ka të bëjë me procesin e Normalizimit të Marrëdhënieve dhe Aneksi i zbatimit të saj, i pranuar më 18 mars, flasin për përfshirjen e tyre si kusht në procesin e negociatave të anëtarësimit në BE. Një arsye kjo se pse Vuçic refuzoi firmosjen e Aneksit dhe pse u tentua arritja e një zgjidhjeje në terren në verën që lamë pas.
Është e qartë se Kurti të presë janarin dhe qëndrimin e Serbisë për kapitullin 35 që të luajë mandej me qëndrimet e veta. Tashmë, edhe pse Vuçiç nuk e pranon që Marrëveshja e Ohrit të jetë e gjitha pjesë e kapitulli në fjalë, ai e di shumë mirë, bashkë me Borrell dhe Lajçak, por edhe Edi Ramën, se Kosova nuk është më çështje shtetërore e brendshme e Serbisë, por një çështje e saj me Europën.
s.zaimi